GALERIA AUTORSKA
21-22.04.2018, Toporzysko, Sidzina, Zawoja
Pokazały się owady. Te co zwykle o tej porze i takie, których wcześniej tu nie widziałem. Nigdzie nie widziałem, żeby nie było 😉 Najciekawsza obserwacja dotyczy chrząszcza z rodziny bogatkowatych (F: Buprestidae), Dicerca alni (Fischer, 1824).
I kwitnie wszystko na potęgę. I oby tak dalej…
20.04.2018, Toporzysko
Natura nadrabia zaległości. Nawet w górach. Wiele gatunków roślin kwitnie, pojawiają się majowe owady. Poniżej dokumentacja oględzin koryta strumyczka bez nazwy i kilka wrażeń z zachodu słońca nad Babią Górą i pasmem Policy.
17.03.2018, Katowice
Wczoraj otrzymałem od Staszka Szafrańca autorski egzemplarz pracy jego autorstwa, dotyczącej występowania sichrawy karpackiej (Pseudogaurotina excellens, Brancsik, 1874) w Babiogórskim Parku Narodowym (Acta entomologica silesiana, 2018, 26: 1-11). Ogromna, żmudna praca. Setki godzin wolontariatu w terenie. W imię miłości do przyrody. I jest.
Dzięki Staszkowi poznałem biologię tego rzadkiego w skali świata, endemicznego dla Karpat, gatunku. Poniżej dokumentacja jednego ze spotkań.
15.12.2017, Katowice
O tej porze roku owady spotykam tylko… na twardym dysku. Ciągła gonitwa nie sprzyja retrospekcjom. Uporządkowanie przeszłości jest jednak niezbędne dla higieny mózgu. Z tego powodu zaktualizowałem galerię dotyczącą przyrody Babiej Góry.
18.11.2017, Katowice
Galeria z biegaczami, tymi prawdziwnymi (Carabus sp.) została zaktualizowana o fotografie z ostatnich dwóch lat, i te, które zostały wcześniej pominięte. Przybył tylko jeden gatunek (C. silvaticus), w podgatunku górskim (C. sylvaticus ssp. transsylvanicus).
http://www.niemiecfotografia.pl/carabus/
12.11.2017, Toporzysko
Spacerowo i niedzielnie, w górskim terenie rolniczym. Górskim i rolniczym? Niezbyt prawdopodobne w Polsce, gdzie rola się nie opłaca. Tym bardziej w górach. A jednak…
Pogoda wymarzona, bo dynamiczna. Czyli fotograficzna. I ten krystaliczny luft w gratisie. I równie dobrze zrobiło mi nazwanie tych wszystkich wzniesień, pagórków i szczytów, tej moje małej Toskanii czy choćby Moraw, które mijam, fotografuję i czczę na swój sposób od niemal dwudziestu lat. I czemu dopiero teraz?
30.09-01.10.2017, Toporzysko
Dawno, dawno temu, w cieniu Wielkiej Góry, w ciepły poranek gorącego dnia i upalnego lata…
– Na grziby, do lasa! – zagaił z entuzjazmem sąsiad.
– A są? – zapytałem bez przekonania.
– E, ni ma. Sucho – odpowiedział tak raczej „na poważnie”.
W ostatni łikend, będąc ponownie w Wielkiej Góry cieniu, zatęskniłem za grzybobraniem. Pewno przez to, że wcześniej w necie napasłem zmysły tymi wszystkimi kapeluszami, rurkami, blaszkami, nóżkami i inkszymi, mniej lub bardziej fungoidalnymi, inkszościami…
Więc poszedłem w las z aparatem i przaśną jednorazówką z Biedry, bo nie ma to jak zupa z suszonych prawdziwków… szczególnie zimową porą.
Trafiłem na kilka grzybków a były to między innymi:
– pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa), należący do rodziny pierścieniakowatych (F: Strophariaceae), między innymi razem z halucynogennymi łysiczkami (Psilocibe sp.), których owocniki wykorzystywane były w szamańskich praktykach kultur pierwotnych… i nie tylko. Niewykluczone, że swoją atlasową „niejadalność” pierścieniak grynszpanowy zawdzięcza obecności alkaloidów, np. psylocyny czy psylocybiny. W każdym razie jego wizerunek na to wskazuje,
– muchomory czerwone (Amanita muscaria), zawierające muscymol i kwas ibotenowy (dekarboksylowany w organizmie do muscymolu), halucynogenne alkaloidy odpowiedzialne za omamy hipnagogiczne i stan podobny głębokiemu świadomemu snowi. Muchomory zawierają mało muskaryny. Po ich zjedzeniu nie obserwuje się uszkodzeń narządów, jednak dyskomfort ze strony układu pokarmowego pewnie jest niemały,
– borowiki szlachetne (Boletus edulis), cała biedronkowa tasia,
– stada młodych osobników pieprznika trąbkowego (Craterellus tubaeformis). To podobno bardzo smaczny grzyb jadalny, lepszy od bliskiego krewniaka, czyli tzw. kurki,
– dziesiątki lakówek ametystowych (Laccaria amethystina) z rodziny piestróweczkowatych (Hydnangiaceae), czyli kolejnych bedłek o niebanalnej aparycji. Jest to gatunek biologią związany z bukami, z którymi wchodzi w relacje typu mikoryzy. W atlasach i przewodnikach lakówka figuruje jako grzyb jadalny. Pożytek jednak z niej niewielki, bo nie pachnie, a kapelusze nie osiągają zbyt dużych rozmiarów.
23-25.06.2017, okolice Babiogórskiego Parku Narodowego
Czerwiec to najlepszy czas na górskie robale, szczególnie te roślinożerne. Ziela i kwiecia obfitość zaspokaja ich przepastne potrzeby. Jednak w naturalnym środowisku nie widać wyraźnych strat, bo system (ten eko) jest stabilny i działa. A w nim gra i buczy.
W ciepłe dni najbardziej lubię doliny potoków. Jest chłodniej, niż na łące czy w lesie, nawet o kilka stopni Celsjusza. Jest też cień, co wybitnie przekłada się na plastykę fotografii. Wreszcie w dolinach występują gatunki roślin, a co za tym idzie zwierząt, trudne do spotkania w innych habitatach.
Dodatkową atrakcją górskich obserwacji jest znaczna różnica poziomów, przekładająca się na fito- i zoofenologię. Dla przykładu, w ostatni łikend na wysokości ponad 1000 m n.p.m. spotkałem lotnicę zyskę (w Katwocach latała w maju), również majowego zorzynka rzeżuchowca i liczne rusałki żałobnik z pokolenia zimującego…
27.05.2017, Toporzysko
…to wystarczyło. Na drogę mleczną wstąpiłem o 4.30. Kilkanaście saren i para zajęcy to jedyne towarzystwo o tej porze dnia…
7.02.2017, Katowice
głucho wszędzie ciemno wszędzie dziki zwierz w postaci dzika pod sadyby podchodzi człowiecze a słonie małe śpią cicho w badylach pod ziemią i w innych domkach swych ale kilkum skradł był duszę onegdaj jako blade twarze Indianerom wolnym a przeto juże niewolnym
Ryjkowcowate (F: Curculionidae) to bardzo liczna w gatunki rodzina chrząszczy roślinożernych. W Polsce jest ich niemal 800 gatunków, na świecie ponad 40 000. Poniżej kilka z nich. Nie pozostaje mi nic innego, tylko nadrabiać zaległości.
Dziękuję serdecznie Miłoszowi Mazurowi, specjaliście tej grupy zwierząt, za pomoc w oznaczeniach.
