Niemiec Fotografia

GALERIA AUTORSKA

W CIENIU WIELKIEJ GÓRY, niemal jesienią

by Leave a Comment

6-8.09.2019, Zawoja

Choć podbabiogórski sezon robaczany ma się zdecydowanie ku końcowi, pogoda nie przeszkadzała niektórym owadom. Spotkaliśmy kilka trzyszczy górskich (Cicindela sylvicola), pojedyncze biegacze (Carabus sp.), koniki rozmaite i pojedyncze błonkówki.

I grzybów było jak na lekarstwo, szczególnie tych jadalnych. Trafiliśmy jednak na ciekawostkę w postaci  okratka (Clathrus archeri), zwanego czasem palcami diabła. Grzybek ten, podobnie do niektórych innych przedstawicieli rodziny sromotnikowatych (F: Phallaceae), wonieje kupą mięsożercy z niejedną chorobą końcowego odcinka układu pokarmowego. Ale coś za coś. Jest przecież taki śliczniutki. Trafił do nas z Australii i po raz pierwszy został stwierdzony na Roztoczu, w roku 1975. Od tamtej pory muchy zrobiły niezłą robotę, bo okratek spotykany jest niemal w całej Polsce, choć wciąż uważany jest za rzadkość.

Tak po prawdzie, na wysokości 1000 m n.p.m. i wyżej, zeszłołikendowe temperatury były już całkiem jesienne. Trochę też kropiło. We dnie i w nocy. I dobre to było. I mgłopędne.  I zapędziło nas pod najsławniejszy wodospad okołozawojański, no bo trasa krótka a siąp nieznaczny…

 

JUŻ PRAWIE ZWĄTPIŁEM

by Leave a Comment

23-26.06.2019, Górny Śląsk

…że znajdę czas i podmiot. Najlepiej ich mnogość. I to przed wakacjami. Okazję zgotował koniec roku szkolnego Pejtera. Wyjścia w teren, pomimo afrykańskiej aury, stały się koniecznością, bo… istnieją gry! Sieciowe, wielowątkowe, kolorowe, integrujące okoliczną nastoletnią socjetę. Możliwości synaps wykazują zmienność osobniczą, więc ekspozycję warto dozować…

A powracając do wątku przyrodniczego, ciekawe, że w Murckowskim Lesie, podczas jednego spaceru, wciąż można spotkać około dziesięciu gatunków kózek (F: Cerambycidae).

 

WCIĄŻ TE NOWOŚCI

by Leave a Comment

16.06.2019, Katowice Murcki

Hodowla to nie wszystko, więc zafascynowany nowym dla mnie gatunkiem obiecałem sobie go spotkać w naturze. Wybrałem się więc do Lasu Murckowskiego. Ten czas jest optymalny dla obserwacji zacnika Gnorimus variabilis. W Katowicach i w tym sezonie, oczywiście. Zacnik ten prowadzi raczej skryty tryb życia. Podczas rójki dorosłe osobniki odbywają loty wokół spróchniałych kłód, w których się wychowywały. Do kopulacji dochodzi zwykle w miejscach skrytych, w załamkach kory, pod nią lub w próchnie. W sąsiedztwie habitatu brak kwitnących krzewów i ziół, dlatego nie miałem okazji widzieć zacników przy stole. Nie wiem do końca czy ich behawior pokrywa się ze znanym mi z obserwacji drugiego polskiego gatunku (Gnorimus nobilis).

Lasy katowickie skrywają pewnie jeszcze niejedną tajemnicę…

 

MICHAŁOWIEC, PAZUREK

by Leave a Comment

11.05.2019, okolice Olkusza

Wczoraj byliśmy w Michałowcu i Pazurku, jurajskich rezerwatach przyrody. Obuwiki zaczynają kwitnąć, startują również gnieźniki. Po wczesnowiosennych geofitach ani śladu. W Pazurku obecnie królują Galium odoratum i Lunaria rediviva. Owadów jak na lekarstwo. Pomiędzy lasami trafiłem na parkę ryjka z gatunku Cleonis pigra.

Najcieplejszy dzień dotychczasowego maja za nami. Pomroczność powróciła do niewesołej i bez tego krainy.

DZIKOŚĆ KWIETNIA, ZIMNY MAJ

by Leave a Comment

26.04-2.05.2019, Katowice Murcki, Kostuchna

Miały być Ponidzie i Miechowszczyzna. Nie były, bo zima zaskoczyła drogowców. W Katowicach wiosna powoli wchodzi w dorosłość. Prognoza na najbliższe dni nie rokuje wzrostu temperatury. Co to będzie, co to będzie…

 

 

WIELKANOCNE PODCIENIE GÓRY

by Leave a Comment

18-21.04.2019, Toporzysko

Tydzień temu było raczej surowo. Choć słońce dopisało, hulał lodowaty wiatr od Babiej. Jeśli chodzi o ożywione, kwitło ziele charakterystyczne dla pory roku. Były pierwiosnki, zawilce,  żywce i kaczeńce. Tarnina dopiero ruszała. Owadów jak na lekarstwo. Dominowały bujanki nad kwieciem i wielkie mrówki w dnie lasu. Z chrząszczy wybudziły się tymczasem biegacze. Naprawdę dopisały. Gatunkowo, nie osobniczo. Trafiliśmy na spacerujące Carabus auronitens, C. variolosus, C. nemoralis, C. Ulrichii, C. granulatus i C. irregularis. Tylko pierwszy z nich zechciał pozować. Spotkaliśmy też oleicę (Meloe violaceus) i pierwszego w tym roku pazia królowej.

Toporzysko czekało na deszcz…

 

TRZYSZCZ POLNY – CICINDELA CAMPESTRIS (LINNAEUS, 1758

by Leave a Comment

1-3.04.2019, Katowice, Kostuchna

Niby jest pospolity, występuje niemal wszędzie, a jednak po raz pierwszy zetknąłem się z trzyszczem polnym (Cicindela campestris) będąc późnym nastolatkiem. Spotkanie miało miejsce w lesie, do którego zabierał mnie mój pierwszy entomologiczny nauczyciel, Lech Bacia, ojciec Patryka, przyjaciela od czasów podstawówki.

Dzisiaj las ten mam bliżej. Tuż za oknem. Zmieniał się wielokrotnie za sprawą wycinek i katastrof naturalnych. Niezmiennym elementem faunistycznym lasu w Kostuchnie pozostaje trzyszcz polny. Wcześniej towarzyszyły mu tutaj jeszcze dwa gatunki z rodzaju, mianowicie trzyszcz leśny (C. campestris) i piaskowy (C. hybrida). Pierwszego ostatni raz widziałem w Kostuchnie 2,5 dekady temu, drugiego nie spotykam od dziesięciu lat… Tymczasem polny, przy ewidentnym braku ulubionych przez niego polnych ścieżek, dzielnie stawia czoło trudom dnia powszedniego i dynamicznie zmieniającemu się środowisku.     

 

Oporządziwszy kozy, 2018

by 2 komentarze

8.12.2018, Katowice

Miałem dziś chwilę na kózek (F: Cerambycidae) ochędożenie.  47 nowych/ starych fotografii. Niektóre miały swoją chwilę na blogu. 10 nowych gatunków. Galeria ewoluowała i na chwilę obecną zawiera 190 fotografii, osiemdziesięciu ośmiu gatunków, co stanowi 45% polskiej cerambycidofauny.  Przeglądając dziś checklist polskich Cerambycidae stwierdziłem, że mógłbym w tym roku spokojnie dobić do setki, bez specjalnych poświęceń i dalekich podróży. Lękam się jednak żwawych drobiazgów i skali odwzorowania większej niż 1:1. Bez lampy błyskowej, której unikam jak ognia, fotografowanie kilkumilimetrowej malizny jest niemal niemożliwe.

Zapraszam do GALERII

 

APOPTOZA

by 8 komentarzy

20.10.2018, Katowice Kostuchna

I znowu ten czas. Czyżby przeciekał przez palce? Chyba nie. Nie zmienia to faktu, że z pasją jest kiepsko. Pomimo obiecanek, cacanek. Ale wczoraj wyskoczyłem do lasu. Na chwilę. Maszerowałem pół godziny, pstrykałem tyle samo i tyleż wracałem. Okazało się, że na przekór nieoczekiwanemu końcowi  polskiego lata stulecia nie wszystek zwierz zapadł w zimowe pielesze. Trafić w październiku na stępnia – Cychrus caraboides (Linnaeus,1758), wśród apoptolistowia, rzecz bezcenna.

A pół godziny później były zajęcia z zaoczną fizjoterapią. Fajna grupa? Dobry biomet? Koniec lata? Wreszcie prawdziwie polska pogoda? Nieistotne. Współudział to rzecz bezcenna.

 

TERAZ W LESIE, upgrade Październik

by Leave a Comment

7-11.10.2018, Katowice Kostuchna

Niby wciąż po sezonie owadzim. Niby wciąż sucho i nie za bardzo grzybowo. Ale jedne i drugie dopisują. Owadów chyba nawet tak jakby więcej. Ilościowo. A to za sprawą biedronek azjatyckich (Harmonia axiridis), które inwigilują w tym czasie nasze domy i sieją spustoszenie wśród populacji rodzimych gatunków

Azjatyckie biedronki  to nie jedyne zagrożenie dla rodzimej przyrody. Po kilku latach trafiłem znowu na wtyka amerykańskiego (Leptoglossus occidentalis), kolejnego najeźdźcę. Ten dla odmiany, podobnie do stonki ziemniaczanej, pochodzi  z Ameryki Północnej.