Beskid Makowski i okolice Babiej Góry to miejsca, które najczęściej odwiedzam w wolnych chwilach. Bogactwo biotopów leśnych o charakterze naturalnym, wysokogórskich łąk, piętra alpejskiego na Wielkiej Górze, ale także pól i łąk rolnych, sprawia, że okolice te są bardzo atrakcyjne dla przyrodnika i fotografa. Występuje tu wiele gatunków roślin i zwierząt, charakterystycznych dla tego obszaru lub takich, które w innych miejscach Polski spotykane są sporadycznie. Stabilne populacje tworzą tu między innymi rzadkie w skali kraju owady, takie jak „naturowy” biegacz Carabus variolosus i inne, jeszcze rzadsze, do których należą objęte ochroną gatunkową Carabus irregularis i wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt biegacz Fabrycjusza (Carabus fabricii), spotykany w piętrze alpejskim masywu. Kolejne prawdziwe perły Babiej Góry to chroniona ustawowo sichrawa karpacka (Pseudogaurotina excellens), rzadki w skali Europy pluskwiak Actinonotus pulcher (moja obserwacja spod Babiej Góry „przywróciła” go dla fauny Polski po ponad stu latach), czy wynurt (Ceruchus chrysomelinus), również chroniony chrząszcz z rodziny jelonkowatych.
Poniżej próbka fotograficzna moich spotkań z przyrodą Babiej Góry i okolic.
Legenda: Chr – gatunek chroniony, CLZ – Czerwona Lista Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce, PCKZ – Polska Czerwona Księga Zwierząt, EX – gatunek zanikły, CR – gatunek skrajnie zagrożony, EN – gatunek bardzo wysokiego ryzyka, VU – gatunek wysokiego ryzyka, LR – gatunek niższego ryzyka (w tym NT – gatunki bliskie zagrożenia), DD – nieokreślony stopień zagrożenia.