{"id":7767,"date":"2021-04-24T19:28:00","date_gmt":"2021-04-24T17:28:00","guid":{"rendered":"http:\/\/www.niemiecfotografia.pl\/?p=7767"},"modified":"2021-04-24T19:30:56","modified_gmt":"2021-04-24T17:30:56","slug":"skok-naturowy","status":"publish","type":"post","link":"http:\/\/www.niemiecfotografia.pl\/skok-naturowy\/","title":{"rendered":"SKOK NATUROWY"},"content":{"rendered":"

16-23.04.2021, Katowice, Miko\u0142\u00f3w, Ponidzie <\/strong><\/p>\n

Psie spacery to ostatnio jedyna opcja na skok w natur\u0119. Nosz\u0119 te fotoklamoty na garbie, prostuj\u0105c przybi\u00f3rkowo-laptopowe skrzywienia onego lub je intensyfikuj\u0105c (wol\u0119 my\u015ble\u0107, \u017ce spe\u0142nia si\u0119 wersja wydarze\u0144 pierwsza). Zazwyczaj przebieg jest pusty. Nie wyci\u0105gam aparatu. Bo aura niedojsz\u0142a i takie tam. Czasem jednak trafia si\u0119 ten moment, ten podmiot. Klasycznie, psie w\u0119dr\u00f3wki  tocz\u0105 si\u0119 w Lesie Murckowskim<\/em> i na Fio\u0142kowej G\u00f3rze<\/em> w Mokrem. Z ostatniej lokalizacji te\u017c wi\u0119kszo\u015b\u0107 poni\u017cszych zdj\u0119\u0107.<\/p>\n

A co do owad\u00f3w, wtorkowa mikrowiosna zaowocowa\u0142a tyczami na sosnowym zr\u0119bie. Trafili\u015bmy z Piotrkiem na dwa samce o przedziwnych gabarytach. Pierwszy by\u0142 mikrusem poni\u017cej zakresu wielko\u015bci podawanego dla gatunku i bli\u017cej 0.5 cm, drugi kolosem powy\u017cej zakresu, o d\u0142ugo\u015bci cia\u0142a przekraczaj\u0105cej 2 cm. Wieczorem odwiedzi\u0142em stanowisko z aparatem i statywem, lecz po tyczach nie by\u0142o \u015bladu. Kroi\u0142 si\u0119 kolejny pusty przebieg, jednak na le\u017caninie bukowej nieopodal zauwa\u017cy\u0142em ruch, sygnalizuj\u0105cy ucieczk\u0119 jakiego\u015b robala przed moim cieniem. Robalem okaza\u0142 si\u0119 by\u0107 r\u0119bacz dwupaskowy Rhagium bifasciatum <\/em>(Fabricius, 1775), najrzadszy przedstawiciel rodzaju, spo\u015br\u00f3d gatunk\u00f3w wyst\u0119puj\u0105cych w Lasach Murckowskich<\/em>.  <\/p>\n

Prawdziwym rarytasem ostatnich tygodni jest dla mnie pok\u0105tnik z\u0142owieszczek Blaps mortisaga <\/em>(Linnaeus, 1758), indeksowany w Czerwonej Ksi\u0119dze Bezkr\u0119gowc\u00f3w w kategorii EN (gatunki bardzo wysokiego ryzyka, silnie zagro\u017cone wygini\u0119ciem w kraju). Owada spotka\u0142em w kom\u00f3rce przydomowej na Ponidziu, pomi\u0119dzy gumofilcami i grabiami, dlatego poczu\u0142em si\u0119 w estetycznym obowi\u0105zku przeniesienia go do fotografii w inne miejsce. Pok\u0105tnik wymiera, poniewa\u017c w przesz\u0142o\u015bci zamierzch\u0142ej i przedindustrialnej, w konsekwencji rolnictwa i rozpocz\u0119cia magazynowania przez H. sapiens<\/em> p\u0142od\u00f3w matki ziemi, upro\u015bci\u0142 sobie trudy \u017cywota swego i sta\u0142 si\u0119 niemal obligatoryjnym synantropem. Korzystaj\u0105c z ludzkiej go\u015bcinno\u015bci i szcz\u0105tk\u00f3w ro\u015blinnych, zmagazynowanych w zakamarkach ciemnych spi\u017carni, piwnic czy stajni, sta\u0142 si\u0119 naszym go\u015bciem i porzuci\u0142 \u015brodowisko naturalne. Ust\u0119powanie pok\u0105tnika wynika z tego, \u017ce w szybkim tempie znikaj\u0105 miejsca, kt\u00f3re nadaj\u0105 si\u0119 do jego egzystencji. Klepiska zast\u0119puje beton a plony przechowywane s\u0105 obecnie w sterylnych, ch\u0142odzonych magazynach. Wsp\u00f3\u0142cze\u015bnie znane s\u0105 pojedyncze stanowiska na wschodzie Polski, gdzie pok\u0105tnik \u017cyje w naturze<\/em>, \u017cywi\u0105c si\u0119 prawdopodobnie zaj\u0119czymi odchodami. Wydaje si\u0119, \u017ce wkr\u00f3tce b\u0119dzie to jedyna populacja tego gatunku.<\/p>\n